طراحی و ساخت تستر ACM
به طور معمول یک هواپیما دارای دو یا سه عدد ACM است. هر ACM و اجزای آن اغلب به عنوان بسته تهویه مطبوع شناخته می شوند. فرآیند خنکسازی چرخه هوا از هوا به جای مواد تغییر فاز دهنده مانند فریون در چرخه گاز استفاده میکند. هیچ تراکم یا تبخیر مبرد درگیر نیست و هوای خنک خروجی حاصل از این فرآیند مستقیماً برای تهویه کابین یا برای خنک کردن تجهیزات الکترونیکی استفاده می شود.
فشرده سازی، سرمایش و انبساط معمولی که در هر سیکل تبرید مشاهده می شود در ACM توسط یک کمپرسور گریز از مرکز، دو مبدل حرارتی هوا به هوا و یک توربین انبساط انجام می شود.
هوای موتورها، یک واحد قدرت کمکی یا یک منبع زمینی که می تواند بیش از 150 درجه سانتیگراد و با فشار 32 psi (220 کیلو پاسکال) باشد به یک مبدل حرارتی اولیه هدایت می شود. هوای بیرون در دما و فشار محیط به عنوان خنک کننده در این مبدل حرارتی هوا به هوا استفاده می شود. هنگامی که هوای گرم خنک شد، سپس توسط یک کمپرسور گریز از مرکز فشرده می شود. این فشرده سازی هوا را گرم می کند (حداکثر دمای هوا در این نقطه حدود 250 درجه سانتیگراد است) و به یک مبدل حرارتی ثانویه فرستاده می شود که دوباره از هوای بیرون به عنوان خنک کننده استفاده می کند. پیش سرد کردن از طریق اولین مبدل حرارتی، راندمان ACM را افزایش می دهد، زیرا دمای هوای ورودی به کمپرسور را کاهش می دهد، به طوری که برای فشرده سازی یک جرم معین از هوا (انرژی مورد نیاز برای فشرده سازی یک گاز توسط یک مقدار معین) به کار کمتری نیاز است. مقدار با افزایش دمای ورودی گاز افزایش می یابد).
مرحله بعدی رطوبت زدایی هوا است. خنک شدن هوا باعث متراکم شدن بخار آب موجودوتبدیل آن به مه شده است که می توان با استفاده از جداکننده سیکلون آن را از بین برد. از لحاظ تاریخی، آب استخراجشده توسط جداکننده به سادگی به بیرون ریخته میشد، اما ACMهای جدیدتر آب را به ورودیهای هوای بیرونی برای هر مبدل حرارتی اسپری میکنند که به کولر ظرفیت گرمایی بیشتری میدهد و کارایی را بهبود میبخشد. (همچنین به این معنی است که اجرای ACM در هواپیمای پارک شده روی آسفالت، گودالی باقی نمیگذارد.)
اکنون می توان هوا را با مقدار کمی هوای بدون شرط موتور در یک محفظه اختلاط مخلوط کرد. این کار هوا را تا دمای مورد نظر گرم می کند و سپس هوا به داخل کابین یا تجهیزات الکترونیکی تخلیه می شود.